پست‌ها

نمایش پست‌ها از اکتبر, ۲۰۲۴

علائم بیماری کرون

تصویر
  این بیماری قسمت عمده ای از بدن را تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین فرد علائم مختلفی را تجربه می کند. علائم این بیماری می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. اما چون این بیماری مزمن است علائم ابتدا خفیف هستند و به تدریج گسترش می یابند. علائم کرون به این شرح است: اسهال مزمن تب درد شکم و نفخ شقاق مقعدی خون در مدفوع، یا خونریزی دستگاه گوارش هنگام دفع مدفوع بی‌اشتهایی و کاهش وزن دفع ناقص، افزایش تعداد اجابت مزاج و بی‌اختیاری مدفوع آبسه و فیستول مقعد آرتریت (التهاب مفاصل) ضایعات پوستی کم خونی ( در طی این بیماری آنتی بادی های بدن به گلبول های قرمز حمله می کنند.) خارش پوست ورم مفاصل التهاب چشم زخم دهان احساس خستگی راش ( دانه هایی مانند جوش که نوعی از بثورات پوستی به شمار می رود.) اریتم گرهی (تشکیل گره هایی قرمز رنگ بر روی ساق پا می باشد.) تنگی یا انسداد روده ( در این حالت جریان پیشرونده محتویات روده متوقف می شود. این حالت خطرناک است و حتی ممکن است به مرگ بیانجامد.) آیا کرون یک بیماری خود ایمنی است؟ بله، کرون روده یک بیماری خود ایمنی است. به این معنی که سیستم ایمنی به

طول عمر بیماران مبتلا به کرون چقدر است؟

میانگین طول عمر زندگی برای زنان مبتلا به این بیماری التهابی روده 78 سال و برای مردان 75 سال است. با این حال، مطالعات دیگر نشان می دهد که امید به زندگی کرون برای افراد مبتلا به این بیماری و بدون آن یکسان است. این آمار عمدتاً به دلیل اصلاح سبک زندگی و تغییرات رژیم غذایی است. روش های درمان کرون روده چیست؟ هیچ درمانی برای بیماری کرون وجود ندارد. اما موارد نام برده شده، می‌ توانند التهاب روده را کاهش داده، علائم را تسکین دهند و از شدید شدن عوارض جلوگیری کنند. درمان ها شامل داروها، استراحت روده و جراحی هستند. هیچ درمان واحدی برای تمام بیماران مبتلا به کرون جواب نمیدهد.  داروهای کرون : شامل داروهای مختلفی هستند که التهاب روده ها را کاهش می دهد. بسیاری از این داروها این کار را با کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن شما انجام می دهند. برخی داروها نیز می توانند به تسکین دادن علائم یا عوارض کمک کنند. مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و داروهای ضد اسهال. اگر کرون شما باعث عفونت شود، ممکن است به آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید. استراحت دادن به روده : شامل نوشیدن مایعات خاص یا نخور

علائم خطرناک سندروم روده تحریک پذیر

تصویر
  خطرات سندروم روده تحریک پذیر یا IBS که باید جدی بگیرید! درد و گرفتگی شکم یکی از علائم بارز سندروم روده تحریک پذیر درد یا گرفتگی مکرر شکم است. این ناراحتی اغلب از نظر شدت متفاوت است و می تواند با استرس یا غذاهای خاص تشدید شود. در حالی که درد شکم خود ذاتاً خطرناک نیست، ناراحتی مزمن می تواند منجر به ناراحتی عاطفی قابل توجهی شود و بر عملکرد روزانه تأثیر بگذارد. اسهال و یبوست IBS می تواند به صورت اسهال غالب (IBS-D)، یبوست غالب (IBS-C) یا نوع مختلط (IBS-M) ظاهر شود. اسهال در صورت عدم مدیریت صحیح می تواند منجر به کم آبی بدن، عدم تعادل الکترولیت ها و کمبودهای تغذیه ای شود. در مقابل، یبوست می تواند منجر به اتساع و ناراحتی شدید شکم شود و عوارضی مانند نهفتگی مدفوع را به وجود آورد. نفخ و گاز روده نفخ و تولید بیش از حد گاز یکی از عوارض رایج در بین بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر است. اگرچه این علائم ممکن است تهدید کننده مرگ نباشند، اما می توانند باعث ناراحتی و خجالت قابل توجهی شوند. نفخ مزمن همچنین می تواند منجر به تغییر سایز بدن و کناره گیری اجتماعی شود. تخلیه ناقص بی

ملنا یا مدفوع سیاه یعنی چه؟

تصویر
  عارضه “ملنا” به انگلیسی Melena در واقع یک اصطلاح پزشکی برای مدفوع سیاه و قیری رنگ است که از خونریزی در دستگاه گوارش فوقانی (GI) بیمار ناشی می شود. مدفوع سیاه نشانه وجود خون کهنه در دستگاه گوارش بوده که به این شکل ظاهر شده است. خون در حین حرکت در دستگاه گوارش شما از بالا (ابتدای دستگاه گوارش)، سیاه و قیری می شود. منشا دقیق این عارضه معمولاً در معده یا قسمت فوقانی روده کوچک می باشد. مواد شیمیایی و زائد گوارشی در طول حرکت خود برای دفع، با خون تعامل کرده و رنگ و بافت آن تغییر میکند. تفاوت ملنا و خونریزی گوارشی چیست؟ ملنا نشانه خونریزی در دستگاه گوارش فوقانی است. اما همه خونریزی های گوارشی سیاه نیستند. اگر از انتهای دستگاه گوارش خونریزی می کنید، مانند روده بزرگ، به احتمال زیاد قرمز به نظر می رسد. خونریزی گوارشی تحتانی تازه‌ تر است و قبل از بیرون آمدن در مدفوع، مسافت کمتری برای طی کردن دارد. دلایل مدفوع سیاه چیست؟ سیاه شدن مدفوع ناشی از خونریزی در فوقانی دستگاه گوارش (معده یا قسمت بالای روده کوچک (دئودنوم) ) میباشد. همچنین اگر احساس مزه خون در ته گلو خود م

عوامل تحریک کننده برای ایجاد بیماری کیست مویی

  درک عوامل خطر مرتبط با بیماری سینوس پیلونیدال برای تلاش‌های پیشگیری بسیار مهم است. برخی از عوامل خطر رایج عبارتند از: سن: بیشتر موارد در افراد ۱۵ تا ۳۰ ساله رخ می دهد. جنسیت: احتمال ابتلای مردان به این بیماری بیشتر از زنان است. چاقی: اضافه وزن بدن می تواند فشار بر ناحیه ساکروکوکسیژیال را افزایش دهد. سبک زندگی بی تحرک: نشستن طولانی مدت می تواند به تحریک فولیکول مو کمک کند. هیرسوتیسم: افراد دارای موهای زائد بدن در معرض خطر بیشتری هستند. راهبردهای پیشگیری از بیماری سینوس پیلونیدال https://www.mojnews.com پیشگیری از بیماری سینوس پیلونیدال شامل پرداختن به عوامل خطر قابل اصلاح و اتخاذ عادات سبک زندگی سالم است. در اینجا چندین استراتژی موثر وجود دارد: 1. رعایت بهداشت رعایت نکات بهداشتی خوب در پیشگیری از بیماری سینوس پیلونیدال ضروری است. تمیز کردن منظم ناحیه باسن می تواند به کاهش تجمع مو و زباله کمک کند. افراد باید این قسمت را با آب و صابون ملایم بشویند و مطمئن شوند که پس از آن کاملاً خشک شده است. 2. رفع موهای زائد برای کسانی که مستعد بیماری سینوس پیلونیدال هستند، برداشتن

روش های پیشگیری از شقاق مقعدی در بارداری

تصویر
  در صورتی که خود را به انجام کارهای درست و زندگی سالم عادت دهید، میتوانید به راحتی از این زخم سوزاننده جلوگیری کنید. ایجاد عادات غذایی مفید: حفظ عادات غذایی خوب منشا پیشگیری از شقاق مقعدی به ویژه در دوران بارداری است. در اینجا نگاهی دقیق به توصیه های رژیم غذایی و فواید آنها داریم. 1. آبرسانی و هیدراته نگه داشتن بدن مصرف مایعات کافی برای مادران باردار بسیار مهم است. آب بهترین گزینه برای هیدراته نگه داشتن بدن است. به نرم شدن مدفوع کمک کرده، دفع آن را راحت تر می کند و فشار وارده بر ناحیه مقعد را در حین اجابت مزاج کاهش می دهد. کم آبی بدن می تواند منجر به مدفوع سفت و یبوست شود که خطر ایجاد شقاق را افزایش می دهد. به زنان باردار توصیه می شود بیش از حد معمول آب بنوشند، زیرا بدن آنها به مایعات اضافی برای حمایت از جنین در حال رشد نیاز دارد. 2. رژیم غذایی پر فیبر رژیم غذایی غنی از فیبر غذایی در پیشگیری از یبوست و در نتیجه شقاق مقعدی بسیار مهم است. فیبر به تشکیل مدفوع حجیم کمک می‌ کند. مدفوع نرم باعث دفع راحت تر مدفوع از روده میشود. منابع خوب فیبر غذایی عبارتن

علت ابتلا به بیماری سلیاک Celiac

تصویر
  بسیاری از بیماری های خودایمنی، مانند بیماری سلیاک، حداقل تا حدی ارثی هستند (اختلالات ژنتیکی). این بدان معناست که یک جهش ژنی خاص که از طریق خانواده ها منتقل می شود، شما را مستعد ابتلا به آن می کند. اما همه افراد مبتلا به جهش ژنی به این بیماری مبتلا نمی شوند و هر فردی که به آن مبتلا می شود یکی از ژن های شناخته شده را ندارد. به نظر می رسد عوامل دیگری در ایجاد این بیماری دخیل باشند. آیا بیماری سلیاک خطرناک است؟ آسیب به روده کوچک شما ممکن است عواقب جدی داشته باشد. روده کوچک مواد مغذی غذا را از طریق مخاط جذب می کند. اگر مخاط معده و دستگاه گوارش آسیب دیده باشد، نمی تواند مواد مغذی را آنطور که باید جذب کند. به این عارضه سوء جذب می گویند. بیماری سلیاک می تواند منجر به سوء تغذیه و بسیاری از بیماری های زنجیره ای دیگر شود که ناشی از کمبود مواد مغذی مختلف در تغذیه است. سلیاک در کودکان می تواند باعث کاهش رشد و تکامل شود. چه کسانی به بیماری سلیاک مبتلا می شوند؟ بیماری سلیاک بیشتر در غرب بین افراد اروپایی تبار یافت می شود. تخمین زده می شود که 1٪ از جمعیت اروپا و آمریکا