علائم و نشانه های زخم شدن داخل و خارج مقعد

 

علائم و نشانه های زخم مقعدی شامل موارد زیر می باشند:

• درد مقعدی: درد شدید در قسمت رکتوم، به ویژه در هنگام تحریک مانند تغییر وضعیت بدن، احساس دستکشی و یا پس از انجام فعالیت جنسی.
  
• خونریزی مقعد: خونریزی در ناحیه رکتال، به ویژه پس از انجام فعالیت جنسی، استفاده از توالت، یا تحریک شدید در منطقه. همچنین بعد از آن ممکن است خون در مدفوع را نیز تجربه کنید.
  
• سوزش مقعدی: سوزش و تحریک در منطقه مقعد، به ویژه پس از استفاده از توالت.
• تورم: تورم و قرمزی در قسمت مقعد.
• تغییرات در رفتار روده: تغییرات در رفتار روده مانند اسهال، یبوست، یا تغییرات در شکل مدفوع.
  
• احساس ناراحتی: احساس ناراحتی در ناحیه نشیمنگاهی.

با توجه به اینکه علائم و نشانه های زخم مقعدی شبیه به علائم بعضی از بیماری های دیگر مانند هموروئید و عفونت های مقعدی هستند، برای تشخیص دقیق و درمان مناسب بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

روشهای درمان زخم مقعدی

درمان نکردن هرگونه پارگی میتواند به مرور زمان همراه با عفونت و عوارض شدیدی باشد که حتی ساده ترین کارهای روزمره مانند نشستن را نیز برای بیمار سخت کند. روش‌ های درمانی برای بریدگی ناحیه نشیمنگاه به شرح زیر است:

• تغییر رژیم غذایی: مصرف غذاهای سبک و پر فیبر، محدود کردن مصرف چربی‌ ها و نوشیدن آب بیشتر می‌تواند به بهبودی و درمان زخم شدن مقعد کمک کند.
• داروهای ضد التهاب و ضد درد: داروهایی مانند آسپرین، ایبوپروفن و پاراستامول می‌ توانند در کاهش التهاب و درد کمک کنند.

پماد برای درمان زخم مقعدی و دارو

استفاده از کرم‌ های ضد التهاب و ضد عفونی کننده یکی از بهترین روشها برای درمان این عارضه است. زیرا می‌ توانند در بهبودی این عارضه کمک کنند. درمان زخم مقعدی بستگی به شدت و نوع آن دارد. در صورتی که زخم سطحی باشد، معمولاً با مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و دیکلوفناک، بهبود می‌ یابد.

در صورتی که زخم عمیق و خونریزی دار باشد، ممکن است پزشک داروهای ضد باکتریایی (مانند سولفامتوکسازول و تریمتوپریم) و داروهای ضد التهاب استروئیدی (مانند پردنیزولون) را تجویز کند.

همچنین، برای کاهش درد و التهاب، می‌ توان از کرم‌ های موضعی حاوی لیدوکائین و هیدروکورتیزون استفاده کرد.

لیزر درمانی 

لیزر درمانی یک روش درمانی غیر جراحی برای زخم مقعدی است. این روش با استفاده از نور لیزر قوی، بافت زخم را تحریک کرده و بهبودی آن را تسریع می‌ کند. برای این روش، پزشک ابتدا باید زخم را با استفاده از آنوسکوپی تشخیص دهد و سپس با استفاده از دستگاه لیزر، نور لیزر را به صورت مستقیم بر روی زخم تابانده و بافت زخم را تحریک کند.

این روش درمانی معمولاً برای بریدگی های کوچک و درمان نشده مناسب است و به عنوان یک روش درمانی جایگزین برای جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، قبل از شروع هرگونه درمان، بهتر است با پزشک خود در مورد روش‌ های درمانی مختلف و مزایا و معایب هرکدام صحبت کنید.

جراحی

در موارد شدید زخم های عمیق همراه با عفونت، جراحی ممکن است لازم باشد. جراحی با استفاده از ابزار جراحی به این شکل بوده که پزشک با استفاده از ابزار جراحی (مانند شفت یا کاتر) زخم را بریده و تخلیه می‌کند. این روش برای زخم‌ های بزرگ و عمیق مناسب است و معمولاً با بخیه زدن بافت پس از عمل همراه است.

jarahlaser.com