درمان و علائم ۲ بیماری رایج مقعدی؛ شقاق و بواسیر

شقاق و بواسیر یا هموروئید از همه گیر ترین بیماریهای مقعدی هستند که ممکن است هر انسان در دوره ای از زندگی خود با آن درگیر شود. به طور میانگین از بین هر ۳ نفر، حداقل یک نفر آنها به شقاق یا بواسیر مبتلا می باشد.

به گزارش ایسکانیوز، شقاق مقعدی نسبتاً شایع بوده و می تواند در افراد در هر سنی رخ دهد، اما در نوزادان، کودکان خردسال و بزرگسالان بیشتر است. بواسیر نیز عارضه رایجی بوده و حدود نیمی از بزرگسالان تا سن ۵۰ سالگی آن را تجربه می کنند.

شقاق چیست؟

شقاق مقعدی یک پارگی یا بریدگی کوچک در پوشش مقعد است که می تواند باعث درد، خونریزی و ناراحتی در حین اجابت مزاج شود. این یک بیماری شایع است که می تواند در اثر عواملی مانند یبوست، اسهال، زایمان یا بیماری التهابی روده ایجاد شود.

درمان معمولاً شامل تغییرات رژیم غذایی، داروهای موضعی و گاهاً جراحی در موارد شدید است. اگر مشکوک به شقاق مقعدی هستید، مهم است که برای تشخیص و درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید.

علائم شقاق

شقاق مقعد پارگی های کوچکی در پوشش مجرای مقعد هستند که می توانند باعث درد و ناراحتی شوند. برخی از علائم رایج شقاق مقعدی عبارتند از:

• درد در هنگام اجابت مزاج: یکی از علائم بارز شقاق مقعدی، درد تیز و کوبنده در حین یا بعد از دفع مدفوع است. درد اغلب به صورت شدید توصیف می شود و ممکن است تا ساعت ها پس از اجابت مزاج ادامه یابد.
• خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا در مدفوع: شقاق مقعدی می تواند باعث خونریزی شود که معمولاً به صورت خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا مدفوع دیده می شود. خونریزی معمولا جزئی است اما می تواند هشدار دهنده باشد.
• احساس خارش یا سوزش در اطراف مقعد: برخی از افراد مبتلا به شقاق مقعد ممکن است دچار خارش یا سوزش در اطراف مقعد شوند، به خصوص پس از اجابت مزاج.
• اسپاسم عضلانی در اسفنکتر مقعد: شقاق مقعد می تواند منجر به اسپاسم در عضلات اطراف مقعد شود و باعث درد و ناراحتی اضافی شود.
• درد یا ناراحتی که بین اجابت مزاج ادامه دارد: افرادی که دارای شقاق مقعدی هستند ممکن است درد یا ناراحتی مداوم را تجربه کنند، حتی زمانی که مدفوع ندارند.
• مشکل در دفع مدفوع: شقاق مقعدی می تواند دفع مدفوع را دردناک کند و منجر به یبوست یا زور زدن در حین اجابت مزاج شود.

اگر علائم شقاق مقعدی را تجربه می کنید، مهم است که برای تشخیص و درمان مناسب با دکتر بهداشتی مشورت کنید. گزینه های درمانی ممکن است شامل تغییرات رژیم غذایی، داروهای موضعی، حمام نشستن و در برخی موارد، مداخله جراحی باشد.