عوامل موثر در عود شقاق
عوامل متعددی می توانند در عود شقاق مقعدی حتی پس از درمان با روش های جراحی نقش داشته باشند. یبوست مزمن، که منجر به زور زدن بیش از حد در حین اجابت مزاج می شود، یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر این عارضه است.
- یبوست مزمن یا اسهال
- بهداشت ضعیف پس از جراحی و مراقبت نامناسب از زخم نیز می تواند روند بهبودی را مختل کرده و احتمال شقاق مکرر را افزایش دهد. شرایطی مانند مراقبت و بهداشت مقعد به شدت موثر هستند.
- افزایش فشار اسفنکتر مقعد
- شرایط زمینه ای مانند بیماری کرون
- بهبودی ناکافی پس از جراحی
بیشتر بخوانید: هزینه درمان شقاق با لیزر و جراحی
نشانه های بازگشت زخم شقاق مقعد بعد از عمل
شقاق های عود کننده معمولاً علائمی مشابه شقاق اولیه دارند. بیماران ممکن است مجدداً درد مقعدی، به ویژه هنگام اجابت مزاج، همراه با خونریزی قرمز روشن را تجربه کنند. زخم ممکن است بیش از حد انتظار طول بکشد تا بهبود یابد و برخی از افراد ممکن است احساس سفتی بیشتری در کانال مقعد داشته باشند. در مواردی که شقاق با عفونت همراه باشد، علائمی مانند تورم، ترشح چرک و تب نیز ممکن است ظاهر شوند.
بهترین روش درمانی برای شقاق های عود کننده
درمان شقاق با لیزر یکی از روش های بدون جراحی است. که 90% بیمارانی که تحت عمل با لیزر قرار می گیرند، عود شقاق را تجربه نمی کنند. شقاق های عود کننده اغلب با درمان های غیرجراحی مدیریت می شوند. استفاده از پمادهای موضعی مانند نیتروگلیسیرین یا مهارکننده های کانال کلسیم به شل شدن عضلات اسفنکتر و افزایش جریان خون در ناحیه کمک می کنند. انجام حمام های آب گرم (سیتز بث) گردش خون را تقویت کرده و روند بهبود را تسریع می بخشد. در صورت شکست درمان های خانگی، گزینه های جراحی دیگری مانند انجام مجدد اسفنکتروتومی یا جراحی پیوند بافت سالم برای ترمیم زخم در نظر گرفته می شود.
بیشتر بخوانید: بهترین دکتر شقاق
روش های جراحی شقاق مقعدی
انواع جراحی برای شقاق مقعد گزینه های جراحی متعددی برای درمان شقاق مقعدی وجود دارد که رایج ترین آنها عبارتند از:
- اسفنکتروتومی داخلی جانبی (Lateral internal sphincterotomy): رایج ترین روش، شامل برش کوچک در اسفنکتر داخلی مقعد برای کاهش سفتی عضلانی و در نتیجه بهبودی است. اسفنکتروتومی داخلی جانبی عملی است که بر روی عضله اسفنکتر داخلی مقعد برای درمان شقاق مزمن مقعد انجام می شود. اسفنکتر مقعدی داخلی یکی از دو ماهیچه ای است که اسفنکتر مقعدی را تشکیل می دهد که عبور مدفوع را کنترل می کند.
- فیشرکتومی: برداشتن بافت شقاق برای تشویق ناحیه برای رشد بافت جدید انجام میشود.
- تزریق بوتاکس: گاهی اوقات پس از جراحی برای جلوگیری از سفتی بیش از حد اسفنکتر به کار گرفته می شود.
هر یک از این روش ها خطرات و مزایای خاص خود را داشته و انتخاب درمان به شدت شقاق و سابقه پزشکی بیمار بستگی دارد و باعث بهبودی می شود.
نظرات
ارسال یک نظر