انواع و سویه های HPV

 ویروس اچ پی وی از بیش از ۲۰۰ ویروس مرتبط تشکیل شده است که به ۲ دسته کلی دسته‌بندی می‌شوند:

• HPV کم خطر: این گونه‌ها با بیماری‌های خوش خیم مانند: زگیل در دست‌ها، پاها و اندام تناسلی مرتبط هستند.
• HPV پرخطر: این گونه‌‌ها می‌‌توانند منجر به انواع مختلف سرطان از جمله: سرطان دهانه رحم، مقعد، آلت تناسلی و اوروفارنکس شوند.

در میان سویه‌های پرخطر، HPV 16 و HPV 18 مسئول تقریباً ۷۰ درصد موارد سرطان دهانه رحم در سراسر جهان هستند. از سوی دیگر، HPV 6 و HPV 11 علل اولیه زگیل تناسلی هستند.

روش‌های انتقال ویروس اچ پی وی

این ویروس عمدتاً از طریق تماس پوست به پوست منتقل می‌شود و فعالیت جنسی رایج‌ترین راه است. روش‌های انتقال خاص عبارتند از:

• رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با شریک آلوده.
• تماس مستقیم با پوست آلوده تناسلی، حتی بدون دخول.
• انتقال از مادر به کودک در طول زایمان، منجر به یک بیماری نادر به نام پاپیلوماتوز تنفسی مکرر (RRP) می‌شود.

از آنجایی که ویروس پاپیلومای انسانی اغلب علائم قابل مشاهده‌ای ندارد، بسیاری از افراد ناآگاهانه آن را به شریک زندگی خود منتقل کرده و باعث افزایش شیوع آن در بین جمعیت‌ها می‌شوند.

به نقل از تمرینو :

علائم و پیامدهای سلامتی

بسیاری از افراد مبتلا به HPV هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند و این امر تشخیص ویروس را بدون آزمایش پزشکی دشوار می‌کند. با این حال، بسته به سویه، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• زگیل تناسلی: زگیل‌های کوچک، گوشتی یا گل کلمی شکل روی اندام تناسلی، مقعد یا نواحی اطراف آن.
• زگیل‌های رایج: برآمدگی‌های برجسته روی دست ها، انگشتان یا پاها.
• زگیل کف پا: زگیل‌های سخت و دانه دانه در کف پا.
• زگیل‌های مسطح: ضایعات کمی برجسته و صاف که معمولاً روی صورت، گردن یا پاها ظاهر می‌شوند.
• ضایعات پیش سرطانی: تغییرات غیر طبیعی سلولی که از طریق غربالگری‌های معمول، به ویژه در دهانه رحم تشخیص داده می‌شوند.

در صورت عدم درمان، HPV پرخطر می‌تواند طی چندین سال به سرطان تبدیل شود. عفونت‌های مداوم با HPV 16 و HPV 18 احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهند که هم‌چنان یک نگرانی عمده برای سلامت جهانی است.

HPV و سرطان

HPV عامل اصلی انواع مختلفی از سرطان است، از جمله:

• سرطان دهانه رحم: تقریباً همه موارد سرطان دهانه رحم با عفونت HPV مرتبط هستند.
• سرطان مقعد: در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلا به HIV، شایع‌تر است.
• سرطان اوروفارنکس: سرطان‌های گلو مرتبط با اچ پی وی به ویژه در میان مردان افزایش یافته است.
• سرطان آلت تناسلی: اگرچه نادر است، برخی از سویه‌های HPV می‌توانند منجر به رشد بدخیم در آلت تناسلی شوند.
• سرطان واژن و فرج: نگرانی‌های کمتر شایع اما هم‌چنان قابل توجه سلامتی در بین زنان است.

غربالگری‌های منظم، مانند: تست پاپ اسمیر و تست اچ پی وی، نقش مهمی در تشخیص ناهنجاری‌های مراحل اولیه ایفا کرده که می‌تواند منجر به سرطان شود.

تشخیص و آزمایش

آزمایش ویروس اچ پی وی معمولاً به عنوان بخشی از غربالگری‌‌های روتین STI انجام نمی‌‌شود، مگر اینکه فرد علائمی را نشان دهد یا پاپ اسمیر غیرطبیعی داشته باشد. روش‌های رایج تشخیصی عبارتند از:

• پاپ اسمیر: سلول‌های غیرطبیعی دهانه رحم را که ممکن است نشان دهنده تغییرات مرتبط با HPV باشند شناسایی می‌کند.
• آزمایش DNA اچ پی وی: وجود سویه‌های پرخطر HPV را در سلول‌های دهانه رحم شناسایی می‌کند.
• کولپوسکوپی: یک روش پیگیری برای افرادی که نتایج پاپ غیرطبیعی دارند، به پزشکان اجازه می‌دهد تا بافت دهانه رحم را از نزدیک بررسی کنند.

مردان به طور معمول برای این ویروس آزمایش نمی‌شوند، اگرچه پزشکان ممکن است معاینات بصری را برای زگیل انجام دهند و غربالگری را برای افراد در معرض خطر توصیه کنند.