رکتوسل چگونه تشخیص داده می شود؟
متخصصان زنان اغلب می توانند رکتوسل را با بررسی سوابق پزشکی کامل و معاینه فیزیکی تشخیص دهند.
روش های تشخیص بیماری رکتوسل میتوانند شامل موارد زیر باشند:
- معاینه لگن: علاوه بر معاینه مجرای واژن از نظر علائم افتادگی، ممکن است پزشک قدرت کف لگن شما را در طول معاینه آزمایش کند. آنها ممکن است از شما بخواهند که عضلات کف لگن خود را منقبض و شل کنید، انگار که جریان ادرار را متوقف می کنید. آنها همچنین ممکن است بخواهند که به روده خود فشار وارد کنید که گویی مدفوع می کنید. انجام این کار پرولاپس شما را بیشتر نمایان می کند.
- تصویربرداری: تصویربرداری اغلب برای تشخیص رکتوسل استفاده نمی شود. در موارد نادر، پزشک متخصص ممکن است سونوگرافی ترانس واژینال را برای بررسی اینکه آیا روده کوچک پرولاپس کرده است (انتروسل) درخواست کند. آنها در اغلب مواقع معاینه با اشعه ایکس ویژه به نام دفکوگرافی را تجویز می کنند. دفکوگرافی تغییرات رکتوم شما را هنگام مدفوع نشان می دهد. می تواند نشان دهد که رکتوسل چقدر شدید است.
رکتوسل چگونه درمان می شود؟
رکتوسل خفیف را ممکن است با تمرینات کف لگن برای تقویت عضلات لگن مدیریت کنید. متخصص شما همچنین ممکن است پساری را توصیه کند. پساری واژینال یک وسیله قابل جابجایی است که برای حمایت از اندام های افتادگی در واژن شما قرار می گیرد.
با پرولاپس متوسط تا شدیدتر، پزشک ممکن است جراحی را برای ترمیم رکتوسل توصیه کند. برای تعیین روش صحیح می توانید موارد زیر را با پزشک خود در میان بگذارید:
- سن و سلامت عمومی
- درجه افتادگی
- تمایل شما برای بارداری های آینده
- تمایل به ادامه رابطه جنسی (یک جراحی برای POP به نام کولپوکلیزیس دهانه واژن را می بندد).
- جراحی به نام کولپورافی خلفی معمولا برای ترمیم رکتوسل استفاده می شود. در طول این روش، متخصص شما بافت آسیب دیده ای را که دیگر از اندام های لگنی شما حمایت نمی کند را برداشته و بافت سالم را برای حمایت بیشتر به هم بخیه می زند.
اغلب، متخصص زنان یا جراح عمومی عمل های رکتوسل را از طریق واژن انجام می دهد، روشی که هیچ جای زخمی برجای نمی گذارد.
آیا می توان از رکتوسل جلوگیری کرد؟
در اکثر مواقع شما نمی توانید از افتادگی رکتوسل یا پرولاپس اندام لگنی جلوگیری کنید. با این حال، می توانید تمرین های خوبی را انجام دهید که می تواند کف لگن شما را تقویت کند. بسیاری از همان استراتژی هایی که برای مدیریت موارد خفیف رکتوسل استفاده می شوند، می توانند برای کاهش خطر پرولاپس استفاده شوند.
- انجام تمرینات کگل به طور منظم: کگل می تواند عضلات کف لگن شما را تقویت کند، که به ویژه بعد از زایمان اهمیت دارد. از دکتر خود بپرسید که چه زمانی انجام کگل پس از زایمان بی خطر است.
- درمان و پیشگیری از یبوست: مایعات فراوان بنوشید و غذاهای پر فیبر مانند میوه ها، سبزیجات، لوبیاها و غلات کامل مصرف کنید. روزانه 25 تا 35 گرم فیبر و هشت لیوان آب مصرف کنید. در صورت نیاز از نرم کننده های مدفوع استفاده کنید.
- خودداری از بلند کردن وسایل سنگین: هنگام بلند کردن، به جای کمر یا پشت از پاهای خود استفاده کنید. هنگام بلند کردن اجسام سنگین تر کمک بگیرید.
- سرفه را مدیریت کنید برای سرفه مزمن یا برونشیت درمان کنید و سیگار نکشید.
- حفظ وزن سالم: برای تعیین وزن ایده آل خود با پزشک خود صحبت کرده و در صورت نیاز در مورد استراتژی های کاهش وزن مشاوره دریافت کنید.
نظرات
ارسال یک نظر