درمان بی اختیاری مدفوع (پزشکی و خانگی)
درمان بی اختیاری مدفوع کاملا وابسته به علت آن است. در صورتی که علت بیماری شناخته شده باشد، درمان آن می‌تواند شامل داروهای ضد اسهال، ضد التهابی، ضد اضطراب و ضد افسردگی باشد.
به عنوان روشهای پشتیبانی و کمکی، می‌توان به تغییرات در رژیم غذایی، تمرینات عضلانی و تمرینات تنفسی اشاره کرد. همچنین، استفاده از پوشک برای کنترل بی اختیاری مدفوع سالمندان نیز روشی رایج است.
در صورتی که بی اختیاری مدفوع به علت مشکلات عصبی یا عضلانی باشد، درمان شامل فیزیوتراپی، تمرینات عضلانی و تمرینات تنفسی، الکترومیوگرافی (EMG) و درمان دارویی می باشد. در موارد شدید، جراحی نیز ممکن است لازم باشد.
انواع روشهای شامل موارد زیر هستند:
رعایت رژیم غذایی
غذاهایی که باعث اسهال یا یبوست می شوند را تشخیص داده و از رژیم غذایی خود حذف کنید. این کار می تواند به عادی سازی و تنظیم حرکات روده کمک کند. سپس پزشک در این موارد از بیمار می خواهد یک رژیم غذایی مملو از فیبر داشته باشد و حتما روزانه به مدت 30 دقیقه پیاده روی کند.
داروها
برای اسهال، داروهای ضد اسهال مانند لوپرامید (Imodium)، کدئین، یا دیفنوکسیلات/آتروپین (Lomotil) ممکن است برای کاهش سرعت حرکت روده بزرگ تجویز شود که اجازه داده دفع مدفوع کندتر شود. پزشک ممکن است مکمل های فیبر را برای یبوست توصیه کند.
تقویت روده ها
پیروی از یک برنامه روتین برای تقویت دستگاه گوارش و روده ها می تواند حرکات طبیعی روده را افزایش دهد. جنبه های مثبت این کار شامل موارد زیر است:
- نشستن روی توالت طبق برنامه منظم
- استفاده از شیاف های مخصوص رکتال برای تحریک حرکات روده
تمرینات کگل
تمرینات کگل باعث تقویت عضلات کف لگن می شود. این تمرینات شامل انقباض مکرر ماهیچه هایی بوده که وظیفه اجابت مزاج را به عهده دارند. برای یادگیری روش صحیح انجام تمرینات باید با پزشک خود مشورت کنید.
بیوفیدبک
بیوفیدبک یک تکنیک پزشکی جایگزین جراحی است. با آن، یاد می گیرید که از ذهن خود برای کنترل عملکردهای بدن با کمک اعصاب کمک بگیرید.
اگر بی اختیاری مدفوع دارید، بیوفیدبک به شما کمک کرده تا یاد بگیرید چگونه عضلات اسفنکتر خود را کنترل و تقویت کنید. گاهی اوقات دكتر تجهیزات پزشکی خاصی را در مقعد قرار داده تا برای انجام بیوفیدبک به بیمار کمک کنند.
عمل جراحی برای بی اختیاری مدفوع
روشهای جراحی برای درمان بی اختیاری مدفوع به طور کلی برای موارد شدید بی اختیاری مدفوع توصیه می شود. چندین گزینه جراحی را در ادامه معرفی کردیم:
- اسفنکتروپلاستی: انتهای پاره شده اسفنکتر مقعدی به هم نزدیک می شود تا عضله تقویت شده و اسفنکتر مقعد سفت شود.
- پیوند عضله: عضله گراسیلیس از قسمت داخلی ران منتقل می شود و در اطراف عضله اسفنکتر مقعد قرار می گیرد تا قدرت و حمایت بیشتری داشته باشد.
- اسفنکتر مصنوعی. اسفنکتر مصنوعی یک حلقه سیلیکونی است که در اطراف مقعد کاشته می شود. اسفنکتر مصنوعی را به صورت دستی تخلیه می شود.
- کولوستومی: برخی از افرادی که بی اختیاری مدفوع شدید دارند، برای کلستومی تحت عمل جراحی قرار می گیرند. در طی جراحی کولوستومی، جراح انتهای روده بزرگ را به سمت دیواره شکم هدایت می کند. یک کیسه یکبار مصرف به شکم در اطراف استوما، که بخشی از روده است که به سوراخ ایجاد شده از طریق شکم متصل است، وصل می شود. پس از اتمام جراحی، مدفوع دیگر از مقعد عبور نمی کند، بلکه از استوما به کیسه یکبار مصرف تخلیه می شود.
روشهای پیشگیری از بی اختیاری مدفوع
برای پیشگیری از بی اختیاری مدفوع، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
- حفظ سلامتی دستگاه گوارشی با تغذیه مناسب، مصرف آب کافی و فعالیت بدنی منظم
- استفاده از داروهای ضد دردهای غیر اپیوئیدی به جای داروهای اپیوئیدی
- کاهش استرس و اضطراب با روشهای مانند ماساژ، یوگا، تنفس عمیق و مدیتیشن
- درمان بیماری‌های گوارشی و عصبی به موقع
- استفاده از تکنولوژی‌های جدید مانند الکترواستیمولاسیون (تحریک الکتریکی عضلات) یا تحریک عصبی الکتریکی (TENS) برای بهبود عملکرد عضلات و عصب‌های گوارشی.
تشخیص بی اختیاری مدفوع چگونه است؟
برای تشخیص بی اختیاری مدفوع، پزشک ممکن است از روشهای مختلفی استفاده کند، از جمله:
- بررسی تاریخچه پزشکی بیمار
- بررسی علائم و نشانه‌های بیمار
- آزمایشات خون و مدفوع
- آزمایش‌های تصویربرداری مانند اندوسکوپی، کولونوسکوپی، رادیولوژی، سیگموئیدوسکوپی و سونوگرافی
- انجام تست‌های عصبی مانند تست عصب‌های حرکتی و حسی
- انجام تست‌های عضلانی مانند الکترومیوگرافی (EMG) و تست عضلات کرسی
با توجه به نتایج این تست‌ها، پزشک می‌تواند تشخیص دقیق‌تری درباره بی اختیاری مدفوع بدهد و برای درمان مناسب تر دستورالعمل‌های لازم را ارائه کند.
منبع مقاله بی اختیاری مدفوع https://bit.ly/3On5d4l
نظرات
ارسال یک نظر