نشانه های وجود شقاق چیست؟؟؟

 

علائم شقاق مقعدی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد در حین اجابت مزاج: شایع ترین علامت شقاق مقعدی، درد شدید یا احساس سوزش در حین یا بعد از دفع مدفوع است. درد ممکن است تا ساعت ها پس از اجابت مزاج ادامه یابد.
• خونریزی مقعدی: خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا در کاسه توالت پس از اجابت مزاج، نشانه رایج شقاق مقعدی است. خونریزی معمولاً کم است اما می تواند هشدار دهنده باشد.
• خارش یا سوزش: ناحیه اطراف مقعد ممکن است به دلیل وجود شقاق احساس خارش یا تحریک داشته باشد.
• اسپاسم اسفنکتر مقعد: برخی افراد ممکن است دچار انقباضات غیرارادی یا اسپاسم عضله اسفنکتر مقعدی شوند که می تواند درد و ناراحتی را بدتر کند.
• حساسیت یا تورم: پوست اطراف مقعد ممکن است در لمس حساس باشد و ممکن است مقداری تورم در ناحیه مقعد وجود داشته باشد.
• احساس تخلیه ناقص: به دلیل درد ناشی از دفع مدفوع، افراد مبتلا به شقاق مقعدی ممکن است احساس کنند که پس از اجابت مزاج، روده خود را به طور کامل تخلیه نکرده اند.

اگر بر اساس این علائم مشکوک به شقاق مقعدی هستید، مهم است که برای تشخیص دقیق و درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید. درمان شقاق مقعدی ممکن است شامل تغییرات رژیم غذایی برای تقویت مدفوع نرم‌تر، داروهای موضعی برای کاهش درد و التهاب، حمام نشستن (خیساندن ناحیه مقعد در آب گرم) و در برخی موارد، روش‌های جراحی برای ترمیم شقاق باشد. درمان سریع می تواند به کاهش علائم و بهبود شقاق مقعد کمک کند.

راه های خلاص شدن از شقاق و درمان

اگر بیماری شقاق یا فیشر مقعدی با روش های خانگی و سنتی بهبود پیدا نکند، نیاز به استفاده از روش های جراحی شقاق است. پزشک با در نظر گرفتن شرایط و شدت بیماری یکی از روش های جراحی شقاق را پیشنهاد می‌دهد. در ادامه به بررسی انواع این روش ها می پردازیم:

مداخله جراحی ممکن است برای شقاق مقعدی شدید یا مزمن که به درمان های محافظه کارانه پاسخ نمی دهد، ضروری باشد. روش های جراحی متعددی برای درمان شقاق مقعدی استفاده می شود، از جمله:

1. اسفنکتروتومی داخلی جانبی: 

این رایج ترین روش جراحی برای درمان شقاق مقعدی است. در طول اسفنکتروتومی داخلی جانبی، جراح یک برش کوچک در عضله اسفنکتر داخلی مقعد ایجاد می کند تا اسپاسم را کاهش دهد و جریان خون را در ناحیه آسیب دیده بهبود بخشد. با بریدن عضله، فشار روی شقاق مقعدی کاهش می یابد و به آن اجازه می دهد تا بهبود یابد.

2. فیشرکتومی:

در فیشرکتومی، جراح بافت اسکار یا کل شقاق را برمی دارد. این روش معمولاً برای شقاق مزمن یا عود کننده مقعدی که به درمان های دیگر پاسخ نداده اند، اختصاص دارد.

3. پماد نیتروگلیسیرین موضعی:

پماد نیتروگلیسیرین یک داروی موضعی است که می تواند در ناحیه مقعد استفاده شود تا به شل شدن عضله اسفنکتر داخلی مقعد و بهبود جریان خون کمک کند. در برخی موارد، پماد نیتروگلیسیرین ممکن است به عنوان یک گزینه درمانی غیر جراحی برای شقاق مقعدی استفاده شود.

https://www.24onlinenews.ir