دلایل ایجاد فیستول در حاملگی
علت متعددی برای ایجاد فیستول در بارداری در نظر گرفته شده است که عبارتند از:
- تغییرات هورمونی: نوسانات هورمونی مرتبط با بارداری می تواند بافت ها را ضعیف کرده و بهبود زخم را کند کند و خطر عفونت هایی که ممکن است منجر به تشکیل فیستول شود را افزایش می دهد.
- یبوست مزمن: افزایش فشار روی ناحیه رکتوم به دلیل یبوست مربوط به بارداری می تواند باعث پارگی های کوچک (شقاق مقعد) شود که ممکن است عفونی شده و به فیستول تبدیل شود.
- آبسه مقعدی: یکی از علل شایع فیستول مقعدی، آبسه زمانی رخ می دهد که غده ای در داخل مقعد مسدود و عفونی شده که منجر به تشکیل چرک و در نهایت ایجاد فیستول می شود.
- زایمان طولانی یا دشوار: فشار و فشار زیاد بر ناحیه پری مقعد در طول زایمان طولانی مدت واژینال می تواند به آسیب بافتی کمک کند و احتمال فیستول را افزایش دهد.
- بیماری التهابی روده (IBD): شرایطی مانند بیماری کرون که باعث التهاب مزمن در دستگاه گوارش می شود، می تواند بافت ها را ضعیف کرده و مسیرهایی برای تشکیل فیستول ایجاد کند.
- تضعیف سیستم ایمنی: بارداری به طور طبیعی سیستم ایمنی را سرکوب می کند و بدن را در برابر عفونت هایی که می تواند منجر به فیستول مقعدی شود آسیب پذیرتر می کند.
- عفونت ها: عفونت های باکتریایی در ناحیه رکتوم یا پری مقعد، از جمله عفونت های مقاربتی، می توانند در ایجاد فیستول نقش داشته باشند.
آیا جراحی در دوران بارداری امکان پذیر است؟
جراحی فیستول مقعدی در دوران بارداری معمولاً به دلیل خطرات احتمالی برای مادر و جنین، تا حد امکان به بعد از زایمان موکول می شود. با این حال، در موارد شدید که فیستول باعث عفونت گسترده، درد غیرقابل تحمل یا عوارض جدی می شود، پزشکان ممکن است روش های کم تهاجمی را برای مدیریت و درمان انتخاب کنند.
روش های درمان فیستول در بارداری
بر اساس تحقیقات پزشکی، فیستول مقعدی یک وضعیت آزاردهنده است که به ویژه در دوران بارداری نیاز به رسیدگی فوری دارد. در برخی موارد، اگر فیستول کوچک باشد، ممکن است با رعایت بهداشت مناسب و مراقبت های لازم خود به خود بهبود یابد. پزشکان معمولاً نشستن در وان آب گرم (حمام سیتز)، تغییر رژیم غذایی برای جلوگیری از یبوست و در صورت وجود عفونت، مصرف آنتی بیوتیک را توصیه می کنند.
بااینحال، بیشتر موارد فیستول مقعدی در بارداری نیاز به مداخله پزشکی دارند. که پزشک در اغلب موارد برای بعد از بارداری درمان را تنظیم میکند.
اگر مشکل ادامه یابد، ممکن است یک روش جراحی جزئی مانند فیستولوتومی (باز کردن و تخلیه فیستول) انجام شود. در برخی بیماران، پزشک از ستون (نخ جراحی مخصوص) برای باز نگه داشتن فیستول استفاده کرده تا به مرور زمان ترمیم شده و احتمال عود کاهش یابد. در موارد پیچیده تر، ممکن است جراحی فلپ یا درمان های کم تهاجمی مانند لیزر موردنیاز باشد.
انتخاب روش درمان در دوران بارداری به شدت فیستول و مرحله بارداری بستگی دارد. پزشکان با دقت مزایا و معایب هر روش را ارزیابی می کنند تا سلامت مادر و جنین حفظ شود. مراجعه زودهنگام به پزشک می تواند به کنترل علائم و پیشگیری از عوارض جدی کمک کند.
منبع: کلینیک اچ پی وی
نظرات
ارسال یک نظر